Eind 2013 kregen we via een extern ingehuurd medisch arts / controleur, werkzaam voor de Sociale Dienst Maastricht, de vraag voor geschoteld waarom ik me 10 jaar nadat ik voor het eerst afgekeurd werd, nog steeds niet bij het UWV had gemeld.

Ons antwoord hierop was eenvoudig, ik wist niet eens dat ik afgekeurd ben. Niemand heeft me hierover ooit iets verteld of toegezonden. Van deze uitzonderlijk behulpzame medewerkster kregen we te horen dat ik, genoteerd en geregistreerd in mijn dossier van Sociale Dienst Maastricht, al sinds de eerste re-integratiekeuring in 2003 afgekeurd ben.

Zo’n 10 jaar te laat krijg je ineens te horen dat je geheel overbodig al 3 keer bent afgekeurd, in 2003, in 2006 en in 2008. Alle drie de keuringsartsen geven in een verslag aan dat ik volledig afgekeurd ben, met de kanttekening: ’geen herstel verwacht’, als toegift, bij alle drie de keuringen.

Dan wordt je geadviseerd bij het UWV de boel uit te leggen en te vragen om alles te laten corrigeren, wat we hebben geprobeerd, zonder succes. Deze weigering werd uitgesproken omdat ik geen 30 jaar administratie van werkgevers en uitkeringsinstanties kan overleggen.

We hadden een bewaarplicht van 10 jaar, enige jaren terug verkort naar 5 jaren. Waarom MOET ik dan 30 jaar inleveren voor ze me willen helpen bij het UWV?.

Nu, ondertussen weer bijna 2 jaar, en verschillende contactroutes verder, heb ik nog steeds geen cent gezien van mijn zo’n 12 jaar geleden in mijn dossier OPGESCHREVEN (er is ons nl. NIETS OPGEGEVEN) uitkering op WAO niveau.

Dit is een uitkering waarvan Sociale Dienst Maastricht en UWV Heerlen beiden het bestaan kennen. Zij hebben al die jaren niets gedaan terwijl ze toen wisten en nu weten dat ik deze uitkering op WAO niveau hoor te ontvangen wegens volledig afgekeurd zijn. Het staat zwart op wit in mijn dossier vermeldt, het is een feit waar beide afdelingen met ons nooit een woord hebben gerept.

De Sociale Dienst Maastricht heeft het zo ver gedreven, er staan gesprekken ’achteraf’, als afsluiting van de re-integratiekeuringen, in mijn dossier, gesprekken waarin de uitslag van de keuringen besproken zou zijn. Geen van deze gesprekken heeft ooit plaats gevonden. In al die jaren hebben we geen enkel gesprek achteraf gehad, tot de dag dat mijn huisgenote eind 2013 terug moest komen na een keuring. Die dag is het eerste, en gelijk laatste, gesprek in 12 jaar geweest dat heeft plaats gevonden als afsluiting van een re-integratiekeuring.

Het enige dat ons ooit is gezegd is: ”als je niets hoort verandert er niets voor jullie”. Verdikkeme, 12 jaar lang samen in de bijstand zitten terwijl we al die jaren haar Wajong hadden moeten ontvangen met daarnaast mijn WAO.

De re-integratiekeuring van mijn huisgenote is ook een leuke geweest. Zij kreeg eind 2013 te horen dat ze al sinds haar 17de in de Wajong had moeten zitten. Op het moment dat dit ons verteld werd was ze 53 jaar, de Wajong bestond op dat moment nog niet eens 36 jaar.

Nadat UWV Heerlen niet wilde helpen, heb ik me tot hun directie in Amsterdam gewend. Twee aangetekende brieven, met bij de eerste alle bewijzen, oodzakelijk om aan te tonen dat ik 3 keer al volledig afgekeurd ben, zijn aan hen verzonden sinds 26 Februari 2015.

Tot vandaag aan toe hebben we enkel de track & trace bevestiging van het aftekenen voor ontvangst van de stukken gezien. Voor allebei de zendingen is voor ontvangst getekend om 08:15 u in de ochtend, en daarna zijn ze beiden meteen spoorloos, poef. Één keer kan ik me zoiets voor stellen, in 3 maanden tijd, maar 2 keer, nota bene bij de gelijk afzender, weer alles kwijt, dat gaat er bij mij niet in.

De Sociale Dienst gemeente Maastricht en UWV Heerlen krijgen hiervoor van mij allebei een grote rode kaart. De directie van het UWV, gezeteld in Amsterdam, krijgt van mij ook een grote rode kaart, omdat zij het presteren 2 aangetekende brieven met een verzoek tot onderzoek en correctie van de verzwegen gemaakte fouten kwijt weten te spelen nadat er al door een UWV medewerker voor ontvangst getekend is.

Oeps, het is met één melding meteen een serie van 3 rode kaarten geworden, sorry. Kan er niets aan doen, ze hebben die kaarten gewoon verdiend.

Submitted by Solayka D.

Hallo beste mensen,
Ik ben in 2007 zwaar ziek geworden na opnieuw een zwaar traumatische gebeurtenis, ik had al post-traumatisch-stress-ssyndroom door eerdere trauma.
Ik kwam in de ziektewet en mij was voorgesteld om een Wajong regeling aan te vragen. Na overwegen besloten dat te doen.Nadat de Wajong drie maanden liep kreeg ik een brief met het gegeven dat het UWV een berekeningsfout had gemaakt en of ik maar even bruto 5000 Euro wil terugbetalen. Ik wist niet hoe ik het hád! Ik bellen, niemand kon mij een verklaring geven, drie maanden lang kreeg ik zo’n 4 á 5 brieven van het UWV met dreigementen dat ik snel moest betalen etc.. Ik werd steeds zieker hierdoor. Schakelde een advocaat in en heb bezwaar gemaakt. Op de 1e zitting verklaarde de rechter beslissing UWV volledig vernietigbaar. Het UWV ging daartegen in beroep. 2e zitting recent geweest: vertegenwoordiger van UWV maakt excuses namens UWV dat pas na een half jaar een zogenaamde specificatie van de bewuste fout op tafel is gekomen, advocaat maakt bezwaar, vertenwoordiger van UWV geeft aan niet op de hoogte te zijn van mijn zaak, geen tijd gehad om in de papieren te duiken en kan ook niet verklaren waarom het UWV zo’n puinhoop gemaakt heeft van mijn uitkering. Ik moet ondanks bezwaar etc. 50 Euro per maand terugbetalen en over 2008 heb ik 24oo Euro inkomsten-belasting moeten betalen onterecht waarvoor ik een lening heb afgesloten. Ook huurtoeslag en zorgtoeslag werden teruggevorderd over 2008 door fout van UWV. Doodleuk wordt er gezegd dat ik dat via de belasting weer terug kan halen. Ik ben doodmoe en meer dood dan moe. Inmiddels heb ik nu al zeven maanden lang een ontsteking in schouder erbij, volgens mijn artsen puur van alle stress.Ik heb besloten dat, wanneer de Rechtbank nu weer het UWV in de gelegenheid stelt om in beroep te gaan bij de komende beslissing, ik dit gevecht opgeef omdat ik niet wens te overlijden aan zo een incompetente, amateuristische club van de overheid die een verlengstuk van De Tweede Kamer lijkt, onbetrouwbaar, misbruik makend van macht, enz.. Ik ben diep, diep teleurgesteld in het feit hoe het UWV schaamteloos met mensen durft om te gaan en het lef heeft om zich achter argumenten te verschuilen als de zoveelste re-organisatie etc. Flauwekul-argumenten.Van mij krijgt het UWV een dikke vette rode kaart!

Ik heb nu aantal jaren te kampen met rugklachten. Vanaf 2001 tot heden heb ik diverse operaties moeten ondergaan.  Het is nu duidelijk dat ik bij een volgende operatie in een rolstoel zal belanden. Vanaf het begin werd mij door de amtenaar uitdrukelijk gezegd: ” jij moet afgekeurd worden, je mag nooit meer werken” ( ik had en wereldbaan in de afvalverwerking ).

En nu is het zo dat de ene naar de andere onderzoeker bij het GAK doorverwijst en dat de onderzoeken in zekere zin goed verlopen zijn. DUS ZO`N UITGEDROOGDE ARTS die jou even aankijkt en van de 100 % naar de 16% goedkeurt.
Je krijgt een stapel papier werk mee naar huis om na te lezen van wat en hoe fijn zul je denken maar dat is niet zo. Er staat in vermeld dat je geen sta-werk en tochtig werk mag doen niet in een koelcel, of ineen vrieshuis, Ik moet dan zorgen dat ik zittend werk krijg. Het GAK vertelde me dat ik hulp kreeg via en cotsjob medewerker. Dus ik blijf bellen en bellen maar heb op heden nog geen werk laat staan ooit een medewerker gezien dan wel gehoord, nu weet ik dat er mensen zijn die het zelfde hebben mee gemaakt als ik. Het wordt dan nu tijd dat we ze een rode kaart gaan geven en dat het niet zomaar kan. Blijf met de jatten van het kleine beetje geld wat we hebben af.
Ik hoop dat mensen hier allemaal even de rode kaart aankliken en kom op voor je medemens. Zie de foto het is beetje raar maar ze hebben aan mensen als wij overal schijt aan.