Antoinette Hertsenberg tooont als presentatrice van Radar regelmatig aan dat ze het zwarte garen niet heeft uitgevonden. Met plaatsvervangende schaamte zie ik met enige regelmaat hoe woordvoerders van al of niet dubieuze bedrijven in het programma Radar de vloer met haar aanvegen.

Maar de uitreiking van de Loden Leeuwen spande toch echt de kroon. Zowel door het reclamemens van Hi, ondersteund door de actrice die haar pokkie kwijt was, als door Frans Bauer werd ze zwaar gepiepeld. Hi maakte er een gratis commercial van. De actrice acteerde alsof ze een Oscar in ontvangst nam en daar had Antoinette duidelijk niet van terug. Ze stond erbij en keek als een koe over de sloot.

Bij Frans Bauer probeerde Hersenberg de belofte los te peuteren dat hij geen commercials meer zou gaan doen. Hoe arrogant kun je zijn. Bauer wist er wel raad mee en serveerde Hertsenberg professioneel af.

Antoinette, rode kaart en ergens een secretaressebaantje zoeken. Dikke doei!

Ik heb niet gevraagd om televisiereclame, maar ik snap wel dat het er moet zijn.

Maar als die ongenode gasten dan mijn huiskamer binnenkomen moeten ze zich wel een beetje gedragen. Het begon met de Karwei bouwmarkt. Hard schreeuwen over hoe goedkoop je hun paupermeuk kon meenemen. Zo maar, in mijn huiskamer. Leverde ze mooi een consumentenboycot van één persoon op. Van mij dus. Maar het heeft wel geholpen. Ze schreeuwen niet meer.

Nu hebben we nog Media-Markt, Kruidvat en nog meer, maar vooral de Hi-reclame “Waar is mijn pokkie?”. Wat een armoede. A-sociaal schreeuwend wijf met een Jan-Lul-negert die er als een getrainde hond achteraan loopt. En dan maakt men zich druk over het discriminatoire effect van Zwarte Piet. Dit is veel erger, landgenoten!

Deze schreeuwreclame wil toch niemand ongevraagd in zijn huiskamer hebben? Hi verdient een consumenrenboycot. En een rode kaart! Wegwezen. Dikke doei.