Antoinette Hertsenberg tooont als presentatrice van Radar regelmatig aan dat ze het zwarte garen niet heeft uitgevonden. Met plaatsvervangende schaamte zie ik met enige regelmaat hoe woordvoerders van al of niet dubieuze bedrijven in het programma Radar de vloer met haar aanvegen.

Maar de uitreiking van de Loden Leeuwen spande toch echt de kroon. Zowel door het reclamemens van Hi, ondersteund door de actrice die haar pokkie kwijt was, als door Frans Bauer werd ze zwaar gepiepeld. Hi maakte er een gratis commercial van. De actrice acteerde alsof ze een Oscar in ontvangst nam en daar had Antoinette duidelijk niet van terug. Ze stond erbij en keek als een koe over de sloot.

Bij Frans Bauer probeerde Hersenberg de belofte los te peuteren dat hij geen commercials meer zou gaan doen. Hoe arrogant kun je zijn. Bauer wist er wel raad mee en serveerde Hertsenberg professioneel af.

Antoinette, rode kaart en ergens een secretaressebaantje zoeken. Dikke doei!

Als ik ergens kromme tenen van krijg is het wel woordvoerpraat. Je herkent het meteen wanneer een standpunt wordt afgeraffeld met uitgebreid recapituleren en herhalen in extenso. Daarbij alleen die zaken noemend die ieder al weet en niet naar gevraagd heeft en listig heikele punten omzeilend. Je weet ook dat er niets interessants voorbij komt en dat het lang duren gaat. Daarom een paar derangeerwoorden met hun werkelijke betekenis.

bij bedoelt men

Voortschrijdend inzicht = Wat je vergeten bent
Gaan we niet willen = Fout gemaakt
Oh my God = Arrogantie

Direkt derangeren zou ik zeggen

Als je in het centrum van Rotterdam langs de straat wil parkeren kan dat alleen nog maar als je een chipknip hebt. Nou heb ik die niet maar het staat ook nog eens nergens aangegeven. Ja, ergens als je het centrum binnenrijdt, maar wie let daar nu op?! En waar begint het centrum nu eigenlijk?
Ik zet mijn auto bij het Erasmus MC (is dat centrum?) en loop de straat uit om te kijken of er aan het begin een bordje staat. Nada, en ook geen betaalautomaat ofzo (die schijnt binnen te staan). Maar ja, ik had een afspraak bij een bedrijf in de buurt. Verder stond er geen enkele auto! Ik kon dus ook niet zien of die een kaartje achter het raam hadden liggen… Toen ik terug kwam stond er nog steeds maar één auto, die van mij. En wel met een prent.
Nou kan je hemel en aarde bewegen en van alles proberen maar ze hebben sowieso gelijk. Stink Rotterdam parkeerbeheer, hier heb je van mij een prent, een vette rooie kaart!

De anonieme Frans

Elke dag hoor je reclame dat je beter de trein kan nemen. Niemand wil dat echt graag. En dan is er een dag waarmee de NS zich zou kunnen onderscheiden (sneeuw!!), zou kunnen laten zien hoe geweldig het allemaal zou moeten zijn…. en dan wordt er afgeraden de trein te pakken! Gemiste kans NS!

Alle drachtige geiten afmaken… is dat echt nodig?? NEE!!
De bacterie blijft toch rondhangen op de boerderij en verdwijnt niet met het ruimen van de dieren. Onnodig dus om deze lieve dieren af te maken!!!

En wel op het songfestival van 2010!
Vrijdag 18 december heeft Pierre Kartner het nummer voor het Eurovisie Songfestival 2010 live gepresenteerd bij het TROS-radioprogramma ‘Gouden Uren’. De componist zong zelf het lied ‘Ik ben verliefd (Sha-la-lie)’ live in de studio bij presentator én Songfestival-commentator Daniël Dekker.
Geweldig, dat scheelt ons dan weer opnieuw de kosten voor het organiseren van het songfestival in 2011. Want we komen met die wanklank gegarandeerd weer niet door de halve finale! Muzikaal verkeerd Nederland in zo’n grote armoede dat we moeten terugvallen op de gepensioeneerde bejaarde artiesten. Maar natuurlijk Vader Abraham heeft niets meer te verliezen, iemand als Marco Borsato zal zijn vingers niet branden aan het Songfestival. In iedergeval hoeven ze mij niet als kijker mee te rekenen volgend jaar en SMS-en ga ik ook niet!

(foto: Tros)

Heb je ook zo’n hekel aan die luitjes die maar links blijven sukkelen op de snelweg terwijl er rechts voldoende ruimte is? Deel dan ook je rode kaart uit op mijn ergernis.

Als je auto wordt gestolen geef je de diefstal aan bij de politie. Je zal dan merken dat met het procesverbaal niets gebeurt. Je auto wordt helemaal niet opgespoord en dat is nog voordelig voor de staat ook! Je gaat nl. naar je verzekeringsmannetje en ontvangt gewoon een uitkering van verzekeringspenningen gebaseerd op een bedrag inclusief de bijzondere verbruiksbelasting BPM. Dit betekent dus dat de belastingdienst tweekeer de belasting in zijn zak steekt als je auto niet opgespoord wordt. Je zal daar niets van merken, behalve in de hoogte van de verzekeringspremie. Iedereen betaalt daar aan mee met als gevolg dat de staat belang heeft bij diefstal! Het rijk is één grote dievenbende. Rode kaart voor de fiscus dus!

Ik heb niet gevraagd om televisiereclame, maar ik snap wel dat het er moet zijn.

Maar als die ongenode gasten dan mijn huiskamer binnenkomen moeten ze zich wel een beetje gedragen. Het begon met de Karwei bouwmarkt. Hard schreeuwen over hoe goedkoop je hun paupermeuk kon meenemen. Zo maar, in mijn huiskamer. Leverde ze mooi een consumentenboycot van één persoon op. Van mij dus. Maar het heeft wel geholpen. Ze schreeuwen niet meer.

Nu hebben we nog Media-Markt, Kruidvat en nog meer, maar vooral de Hi-reclame “Waar is mijn pokkie?”. Wat een armoede. A-sociaal schreeuwend wijf met een Jan-Lul-negert die er als een getrainde hond achteraan loopt. En dan maakt men zich druk over het discriminatoire effect van Zwarte Piet. Dit is veel erger, landgenoten!

Deze schreeuwreclame wil toch niemand ongevraagd in zijn huiskamer hebben? Hi verdient een consumenrenboycot. En een rode kaart! Wegwezen. Dikke doei.

Heb je ook lekker veel Rentepunten gespaard bij de ING? Leuk dan gaan we eens wat moois uitzoeken in de Rentepuntenwinkel van ING.

Hu?? Die prijzen! Gewoon de bruto advies prijzen! Dus voor een TV van 1200 euro moet ik 600 euro bijbetalen terwijl ik diezelfde TV voor 700 euro thuis bezorgd krijg via de eerste de beste webshop! De Rentepuntenwinkel van ING is gewoon een ordinaire webshop waarbij je zorgvuldig gespaarde rentepuntjes gewoon geen flikker waard zijn. Geld verdienen over de ruggen van de trouwe spaarders terwijl de rentepunten na drie jaar alweer vervallen.
Geef mij gewoon maar het geld ING, een leuke bonus voor mijn keurige spaargedrag is meer dan welkom. Maar geen zorgen ik ben allang overgestapt naar AEGON met mijn centjes, daar krijg je tenminste een echte goeie rente!

ING sucks met haar rentepunten systeem, allemaal naar AEGON!

Wat een vertoning op vrijdag 4 december!
Ik had al iets tegen het fenomeen Mystery-popstar. SBS6 was volgens mij de enige die spannend deed over de identiteit van de zogenaamde mystery-popstars. Het leek de wereld verder niets te interesseren. Bij onze koffie-automaat is er ‘s-maandags nooit één woord over gesproken.

Tijdens de uitzending van 4 december viel bij mij eindelijk het kwartje: We worden gewoon collectief genaaid! Het resultaat van de programmaserie moet een commercieel popgroepje zijn. En nu hebben ze blijkbaar bedacht dat de kans van slagen voor zo’n groepje groter is als er één of twee mensen in zitten die al een bekend smoel hebben.
De mystery-popstar was geboren.
Probleem bij dit concept is natuurlijk dat de bekende Nederlanders elke keer door moeten naar de volgende ronde. En er is maar één manier om het onverbiddelijke oordeel van de kijker te compenseren: de jury overwaardeert hun kunstje gewoon.
Kijk bijvoorbeeld maar eens naar het jureren van Robin in de uitzending van 4 december , die de hemel ingeprezen werd en enorm veel punten kreeg als beloning voor het verkrachten van een prachtig Racoon nummer. Dikke vinger naar het Nederlandse publiek! Wij houden hem lekker toch in de race.

En dan de manier waarop:

Henk-Jan lijkt zo dom dat hij zijn eigen onzin gelooft, Patricia leek te dronken om serieus te liegen en Maurice had zichtbaar moeite het spelletje mee te spelen. Nee, een grote toneelprijs zal deze drie niet ten deel vallen.

Met liefde een rode kaart voor de jury. Enkeltje naar Apekutteradeel in de hand frommelen en op het perron afzetten.

Veiligheid is een illusie. Een illusie die we vooral in stand moeten houden.
Het is immers een rem voor potentiële daders en het geeft ons een prettig gevoel.

Maar dan komt Stegeman ons vertellen dat onze veiligheid niet 100% is. In ellenlange televisieprogramma’s laat hij ons lekken in het systeem zien.
Hij vertelt er niet bij dat hij tig mislukte pogingen heeft gedaan voordat hij een keer succes heeft. Een luxe die echte misdadigers/terroristen zich natuurlijk niet kunnen veroorloven.

En als hij dan (meestal met hulp van binnenuit) een lek heeft gevonden presenteert hij zich met geveinsde verontwaardiging als redder van ons koningshuis, ons land en misschien wel de wereld.

En dan: Op naar het Binnenhof. In optocht met kamerleden van de oppositie als geile reutjes achter een loopse teef. Om de beloning binnen te halen: Kamervragen en excuses van het betreffende ministerie.

En ik blijf achter. Een illusie armer. 100% veiligheid bestaat niet!
Maar eigenlijk wist ik dat al.

Stegeman krijgt een rode kaart. Opzouten en nooit meer terugkomen.