26 maart 2010 zijn onze dochters uithuis geplaatst, ze beweren dat ik de oudste tegen de muur heb gegooid. Ze hebben alles lopen verdraaien tegen de rechter. Anderhalve brief is naar de rechtbank gegaan, en de rechter kijkt niet eens, nee gewoon weer zo,n hopeloos geval, stempel der op en nu weg wezen denken ze. Onze jongste van 1 is 5 dagen weg geweest en is eindelijk weer terug, maar met hele erge verlatings angst. De oudste van 4 heb ik die 26 oktober in de ochtend op de bus gezet. Omdat ze adhd heeft gaat ze naar een speciale school en we hebben haar sindsdien niet meer gezien, 1x gesproken. Ze was duidelijk heel erg boos, maar toen ik op moest hangen, huilde ze heel hard en riep mama. dat deed erg veel pijn. Nu het “gevaar” voor hun er niet meer is, (volgens de jeugdzorg dan!!!!) verzinnen ze de smoes dat de oudste een achterstand heeft! Joh, waarmee dan, die loopt juist voor met dingen. dus vertel het maar, en ze heeft gedrags problemen. Ja duh ze heeft adhd, wisten ze al een jaar, maar ach voor hun is hhet plotseling nieuw, dwars liggers. Vorige week zouden we haar mogen zien, neeeeeee plotseling was de gezinsvoogd van woensdag tot morgen maandag dus vrij. Beloven en niet na komen?? Daar zijn jullie goed in. Nu mag mijn ex haar bio vader de oudste maandag 12 april 2010 zien, mischien mee nemen, terwijl hij al 3 jaar voor onrust stookt door rechtzaak op rechtzaak te gooien, alles over haar rug doet. haar tegen mij op zet door slechte verhalen (leugens) te vertellen en er mogelijk misbruik speelt. Dat is een langer verhaal. Nou klopt het dan of niet, en ik ben al 3 jaar bezig om hulp voor haar te zoeken om haar beter te begrijpen wat die adhd betreft, en ik wordt het hardste gestraft. omgekeerde wereld leven we in, het is zo krom als een hoepel.

Mijn kleinkinderen zijn voor de zoveelste keer weg gehaald bij mij dochter die veel verdriet heeft. Terwijl ze boodschappen ging doen met haar kids 1 van 4 en 1 van 5 plus baby van 3 maanden, kwam jeugdzorg met politie en nam zo haar kinderen weg en haalde de baby uit de kinder wagen omdat jzorg melding had gehad dat ze haar kids niet kon verzorgen en er geen eten was, mijn dochter huilde, mijn kleinkids schreeuwden: “nee nee mama we willen bij jou”. Jeugdzorg had daar schijt aan. Mijn dochter zei: “hoe komen jullie daar bij kom kijken in mijn kasten en als er geen geld is hoe kan ik dan nu boodschappen gaan doen hebben jullie mijn kasten gezien?”. Maar jeugdzorg luisterde niet, ze namen de kids gewoon mee zonder bewijzen alleen maar op basis van een een melding. Hoe durven ze? Hoe kan een rechter dit toelaten. Nu zit mijn dochter bij psycholoog omdat jeugdzorg heeft gezegd dat zij dat moest doen en ook dat ze haar vriend moet verlaten. “Anders krijg je de kinderen niet meer terug. Nu doet ze dit alles en nog heeft jeugdzorg commentaar. Niks is goed bij jeugdzorg. Waarom o waarom? Hebben wij als mensen geen rechten? Ik krijg ze als oma ook niet te zien. Emails gestuurd, brief geschreven naar jeugdzorg. Tot nu toe (het is nu al 3 maanden geleden) geven ze mij geen antwoord. Ook is jeugdzorg nooit telefonisch bereik baar. Hoe kan een rechter dit alles toe laten. Mensen, doe er wat aan, Je vraagd alleen hulp aan jeugdzorg en wat doen ze? Ze pakken je kids af omdat ze dan denken: “Oh je kan niet voor je kids zorgen, je bent een slechte moeder. Dit zijn mijn kleinkinderen met hun moeder en jzorg zegt gewoon: “Ze zijn verwaarloosd en er is geweld. Ik en mijn kleinkinderen. Eén kwartiertje mag mijn dochter ze zien in een klein hokje bij jeugdzorg.
Rode kaart voor jeugdzorg en de rechters die het allemaal goedvinden.