Joran van der Sloot is betrokken bij de moord op een meisje in Peru. Met dank aan ons rechtssysteem. Immers, Joran van der Sloot had nooit op vrije voeten mogen zijn. Hij had op Aruba namelijk iets te maken met de verdwijning van Natalee Holloway. Ik weet dat, de politie weet dat, zijn vader wist dat, u weet dat.

Natuurlijk willen we niet dat onschuldige mensen veroordeeld worden. Maar ons rechtssysteem is volledig doorgeschoten waar het gaat om de benodigde bewijslast. We laten liever duizend evidente daders vrij dan dat we er eentje onschuldig laten brommen. Klopje op de schouder, complimenten, wat zijn we beschaafd!

Ik ben het daar niet mee eens. Ga onze “beschaving” maar eens uitleggen aan de moeder van dat Peruaanse meisje. Ik vind het een goede deal dat duizend criminelen achter de tralies gezet kunnen worden ten koste van één onterechte veroordeling. (Ja, ook als het om mijzelf zou gaan) Daarmee doe je onrecht aan één persoon, maar recht aan de duizend slachtoffers van die anderen en de duizenden die ze vervolgen in vrijheid kunnen besodemieteren, beroven, mishandelen of zelfs vermoorden.
Het zou ook een einde maken aan de praktijken van onze zo “maatschappelijk gewaardeerde” strafpleiters, die willens en wetens gaten in het recht zoeken (en vinden) waarmee ze hun criminele clientèle uit de bak houden.

Rode kaart voor dit dogmatische rechtssysteem.

Deze rode kaart is geplaatst op donderdag, 3 juni 2010 om 09:18 en is opgeslagen onder Justitie. Je kan deze rode kaart volgen via de RSS 2.0 feed. Zowel commentaar als pings zijn nu afgesloten.