Iedereen is inmiddels over die zielige Gerda gevallen, zelfs Balkenende heeft haar de afgrond laten zien. Nu heeft ze haar mooie lok voor haar ogen weggeveegd en ziet ze het allemaal wat duidelijker, ze had het niet moeten doen. Toch was het allemaal goed bedoeld, een mooie glossy om het werk van LNV wat meer onder de aandacht te brengen. Met Gerda als aandachttrekker, leuke stunt voor een paar ton. Qua marketing geen slecht idee, alleen de timing was niet zo gelukkig want ai, het kabinet valt net. En nu is het partij propaganda op kosten van de staat.

Nu Job Cohen.
Groot was mijn verbazing toen ik hen in de Margriet nr. 9 zag staan. Niet Amsterdam, maar Cohen zelf werd op maar liefst 63 pagina’s geportretteerd. En niet zomaar een beetje, nee heel sympatiek. Een goed hart voor Amsterdam, sociaal en Alexander en Maxima op de koffie. Vol gevoel en liefde voor het land. En dan die zielige vrouw van hem die hem bij voorbaat heilig verklaarde, heiliger dan de maagd Maria.
Was dat ook toeval, dat hij een week later als lijsttrekker naarvoren werd geschoven? Een paar weken later had dit echt niet gekund, dan zou het ook propaganda zijn geweest. Dit hebben Job en Wouter natuurlijk allemaal bekokstoofd en Margriet is er met open ogen in getrapt. Toen Job gepresenteerd werd kenden de Margrietlezeressen hem al, sympatieke man!
Wacht maar tot hij straks aan de macht is, dan is hij vast net als al zijn voorgangers een grote uitdeler. Sinterklaas voor de zielige medelanders. Dat ze daar geen kamervragen over stellen is een groot raadsel.
Rode kaart voor Job Cohen in zijn eigen rooie slijmjurk.

Deze rode kaart is geplaatst op dinsdag, 23 maart 2010 om 08:37 en is opgeslagen onder Amsterdam, CDA, PvdA. Je kan deze rode kaart volgen via de RSS 2.0 feed. Zowel commentaar als pings zijn nu afgesloten.